Spoiler: show
Απλα δε καταλαβαινω πως μια καταληψη (ε... συγνωμη απεργια) 230 ημερων προκειται να οδηγησει σε οποιαδηποτε λυση οταν η χ-ψ εταιρια εχει χασει ενα τρελο ποσοστο τζιρου λογω κρισης.
Με αναγκάζεις να επαναφέρω το χιλιοειπωμενο θέμα περι ευθύνης της αριστεράς...HarisSukhoi wrote:Όχι, τουλάχιστον από την πλευρά των φιλελευθέρων τόσο.
Ομολογώ ότι η συμπάθειά μου είναι με τους καμικάζι της αναλογίας. Αλλά άσχετα από αυτό που προτιμώ εγώ, το θέμα είναι ότι η σύγκρουση αυτή τείνει να πάρει όλο και πιο μεγάλες διαστάσεις όσο περνάει ο καιρός. Οι δύο αυτές πλευρές θα γίνεται όλο δυσκολότερο να συμβιβαστούν.ShadowMech wrote:Κοιτα. Δεν υπαρχει κεφαλαιο χωρις εργασια και εργασια χωρις κεφαλαιο. Απλα πραγματα. Αντικρουομενα συμφεροντα υπαρχουν παντου, και αναμεσα στις επιχειρησεις, και αναμεσα στους εργαζομενους, και φυσικα αναμεσα στους δυο. Το θεμα ειναι να υπαρχει η διορατικοτητα να επιδιωκεται ενας συμβιβασμος συμφεροντων που να ειναι κατα το δυνατον και αναλογα με τις συνθηκες επικερδης και για τς δυο μεριες.
Οταν η ολη κουλτουρα του συνδικαλισμου ειναι φουλ συγκρουση και μηδεν (ουσιωδης) διαπραγματευση τοτε μακροπροθεσμα χαμενοι θα βγουν και οι δυο.
Και ειδικοτερα στην περιπτωση της χαλυβουργιας, οταν ο κατασκευαστικος τομεας εχει καταρρευσει, μια απεργια 230 ημερων προσωπικα μου θυμιζει παλαιστινιο βομβιστη αυτοκτονιας. Ειναι κινηση ηρωικη απο τη μια αλλα καταστροφικη και για τις δυο μεριες, χωρις να οδηγει σε καμια λυση.
Εσυ προτιμας διπλωματες ή καμικαζι?
Adamaklas wrote:Ξαδερφος απο εταιρια δημοσκοπισεων μ ειπε πρωτη η ΝΔ με +5%.